Sebrî Gundikî           Destpêk Wêneyên Gundikê Melî Nivîsên Nivîskarên Gundikê Melî => Sebrî Gundikî => Rauf Erdem => Dîyar Bayram => Dilşad Bayram => Rafo Asya => Nêçîrvan Bayram => Alî Bayram => Miradê Gundikî Dîroka Gundikê Melî Fîlmên Gundikê Melî Belgefîlmên Gundikê Melî Mamikên Gundikê Melî Nûçeyên ji Gundikê Melî Têkilî Link listesi Top liste Gazete             [çandî] Eve nêzîkî 250 salan e, her sal hemî niştecihên Gundikê Melî bi hev ra diçin serdana Goristana miriyên xwe. 2011-12-11 11:44 Sebrî Gundikî - Gundik Info@Kurdigeh.Com   Zeman, dawîbûn, mirin, tarîtî, qêrîn… Mirinê, zeman kirîye hefsar û qirika me mirovan ve girêdaye. Roj bi roj, siet bi siet û saniye bi saniye me bi alîyê xwe ve dikêşe. Û daviya me hemûyan tamkirina mirinê ye.  Em nikarin xwe ji mirinê xelas bikin û em hemû yê essehî bikevin goristanê. Wê demê jiyana ebedî yê dest pê bike. Wekî Ûstad Bedîuzzaman Seîdê Nursî(Kurdî) gotî:’Hemû kes ê mirinê tam bike. Dê bibe devê gorê an yê bibe deriyê cehnimê… an jî yê bibe deriyê cinnetê, rehma Xwida(c.c.)’  Pêximberê me ferman kirîye ko gotiye:’Ey misilman! Serdana nexweşên xwe, mirovên xwe(xizmên xwe), mirî, heval û hogirên xwe bikin. ’  Li Gundikê jî yê/ya bixwaze her êvara pênçşemê serdana gor û goristanên xwe dike. Lê belê, gundî hemû payîzê, ji berî çûyina ser rezan diçin serdana gorên xwe. Eve nêzîkî 250 salan e, her sal niştecihên Gundikê Melî bi hev ra diçin serdana Goristana Temtemokê.  Dema gundiyan peyîza dereng ji bo heywanên xwe çilo kirin hedî hedî tirî tê çinînê. Lê belê ji berîya wê û divsê(dimsê) tiştek din ya mihûmtir heye ko ew ji serdana goristanê bû. Armanca serdana goristanê, bi hev ra miriyên xwe bi bîr bînin, ji wan re Qur’anê bixwînin, dia bikin, xêr û xêratan bidin… Çarşema ji berî çûyina ser rezan, Melayê gund li mizyeftê bangdihildêra ko digot:’Rihmet li dê û bavê wî be yê guhê xwe bide min! Ev pênçşema bê, em gundî hemû ê biçîn serdana goristanê û lewra em ê biçin ser rezan. Li gor wê hemû kes xwe hazir bikin.’ Li gor wê hemû kesan xwe berhazir dikirin û gîsk, tiştîr, berx… an li malê an ji li ser goristanê ser jê dikirin. Çi gundiyên ji derve ji vehewayîn û ji bo miriyên xwe berhaziriya xwe dikirin. Roja çarşemê hemû haziriya xwe temam dikirin û sihara pênçşemê berê didan goristanê. Hina xwarina xwe li malê diçêkirin hina ji li wê derê çêkirin. Zerikên xwarinê rêz dibîn; savar, birinç, goştê avikê, eprax, kutilik, mehîr(mêre)…   Heta nîvro, ji berî nimêja nîvro xwarin ji dipijîyaa. Jin xwarinê ve mijûl dibîn, mêran jî kêm û kasên goristanê çêdikirin. Heger şikêra gorekê an jî ya goristanê hatibûya xwarê çêdikirin, sînca wê çêdikirin, merîsiya wê dikirin,… Dema bo demê nimêjê hat hemû zelaman destnimêja xwe digirtin û cimaet nimêj dikirin. Piştî nimêjê melî bang hildêra xwarin dixwest ji bo zilaman. Zilaman xwarin bi hev ra dixwarin wekî nimêja bi hev ra…   Her malê çend lalî xwarin rêdikirin(Şandin) cihê nimêjê û gundiya, mêvanan xwarin bi hev ra dixwarin. Ji berî xwarinê û piştî xwarinê melî ji bo saxan, miriyan, nexweşan dia dikir. hemûyan bi hev ra, yêk deng digotin:’Amîn’  Piştî xwarinê herkes diçûn serdana gorên xwe. Yê yasîn bixwenda, Qur’an bixwenda an ji xitim bikiriya, dia bikiriya, xêrên xwe bidaya serbest bû.  Xemgînîya gundîyan li ser rûyê wan dixweya û şîn û girîyên wan kifş bû ev çend sal jî be…. Her sal ez jî diçim serdana goristanê. Vê peyîzê ez cardin çû bûm. Gora birayê min, pîrka min Asiya Ehmid, Helîma Smeîl, mamê min Ehmed,…. Hemû rêz in, li ba hev in. Pêşiyê çûm ser gora birayê xwe. Hêstirên çavên min diherikîn ser dilê min. Min dia dikir ko pêdiayên min belkî şewta dilê min vemire…  Lê belê guriya agirê dilê min xweştir dikirin. Gewiya min dixetimî û min nedikarî ez bigirîm. Mirovek ya min got:’Sebrî! Gora pîrka te ne ew e. Ya li cem wê ye.’ Min serê xwe rakir, li rûyê wê nêrî û serê xwe herdu milan ve hêjand û hêstirên çavên min wekî lehiyê herikî xwarde rûyê min de... Wê jî zanî deng û girî ji min nayê. Hema wê ji xwe bêdeng kir. Giriyê min bêdeng bû. Dinyayê seh nedikir. Bîra hêstirên çavên dayîka min û rûyê birêmin yê 13 salî hat ber çavên min. Ey mirin! Bimire. Te, birê min bir û mala me wêran kir...  Min hew xwe girt û ez reviyam ji goristanê… Dilê min hat givaştin… Vê êvar û peyîza dereng bi şîna çend sal û girî ve min berê xwe da gundî. Jiyan diherikî. Em ji li te de diherikîn. Hêviyên min ji vê dinyayê vemirî. Birînên min yê dîrokî ji, êşan.  Nivîs: Sebrî GUNDIKÎ Cavkanî: www. kurdigeh.com _____________________________________________________________     tüm 13361 ziyaretçi (22111 klik) kişi burdaydı!

https://www.facebook.com/ssirnakmerkez Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?

Ücretsiz kaydol